Często jest tak, że przyzwyczajamy się do jednego, ulubionego kadrowania i dzięki temu większość zdjęć mamy w pionie lub w poziomie. Warto jednak wybór kadrowania uzależnić od tematu zdjęcia. Jeśli będzie on dopasowany do niego, a nie wynikający z przyzwyczajenia czy przypadku, uzyskamy wtedy najlepsze rezultaty.

Fotografia dziecięca, to fotografia portretowa, w której głównym tematem zdjęcia jest dziecko. Do portretów wybieram najczęściej kadrowanie pionowo, ale czasem mój wybór jest inny. Od czego to zależy?

Jaka Linia

Przed wyborem sposobu kadrowania zwracam uwagę, w jaką linię układa się sylwetka dziecka razem z najistotniejszymi elementami zdjęcia. Jeśli przykładowo chcę pokazać na zdjęciu dziecko obok drzewa, używam wtedy kadrowania pionowo. Dziecko i drzewo układają się razem w pionową linię i kadrowanie pionowo najlepiej podkreśla temat główny.

Kadr pionowy

Kadr poziomy

Kadrowanie poziomo sprawia, że oko niepotrzebnie wędruje po reszcie zdjęcia, na której nic nie ma i która nic nie wnosi. W ten sposób niepotrzebnie odciągamy uwagę oglądającego od tematu głównego, czyli dziecka z dynią.

Jedna osoba lub kilka blisko siebie - kadr pionowy

Kadr pionowy stosuję najczęściej, ponieważ najwięcej robię typowych zdjęć portretowych – Natalka stoi na tle zieleni, kwiatów, drzew itp. Na takich zdjęciach chcę głównie pokazać Natalkę, tło jest dodatkiem. Kadr pionowy dobrze sprawdza się, kiedy chcę zrobić Natalce zdjęcie z niedużym dodatkiem stojącym obok. Kadr pionowy jest też idealny do zdjęć kilku osób, które są blisko siebie i ich sylwetki układają się w linię pionową.

Osoby oddalone - kadr poziomy

Najczęściej kadr poziomy stosuję do fotografowania osób, które są oddalone od siebie. Staram się wtedy umieścić ich głowy w mocnych punktach i sylwetki na liniach trójpodziału.
Jeśli na zdjęciu jest tylko jedna osoba, ale oprócz niej chcę pokazać jeszcze coś większego np. stojący obok rower, wtedy również kadruję poziomo.

Inne przykłady

Sylwetka Natalki tworzy pionową linię. Od wysokości głowy przedłużeniem tej linii jest pionowa linia okna. Kadr pionowy ładnie podkreśla sylwetkę dziecka. Jeżeli kadrowałabym poziomo, zdjęcie przedstawiałoby więcej pokoju. Pod względem kompozycji byłoby to trudniejsze do okiełznania. Więcej przedmiotów, kolorów, kształtów, ale też na zdjęciu dużo by się działo.

Natalka leży na łóżku i razem z poduszkami układa się w poziomą linię. Kadr pionowy dodatkowo przedstawiałby sporą część okna. Takie zdjęcie wyglądałoby gorzej. Niewiadomo czy ważne byłoby na zdjęciu dziecko, czy okno z poduszkami. Poza tym Natalka zajmowałaby znacznie mniej miejsca na zdjęciu.

Kadr poziomy w przypadku zdjęcia obok jest złym wyborem. Natalka idzie chodnikiem, który zwłaszcza po lewej stronie zajmuje bardzo dużo miejsca. Widać jeszcze dużo trawy i drzewa w oddali. Wzrok błądzi po zdjęciu, aby znaleźć jeszcze coś interesującego.

Kadr pionowy bardzo dobrze podkreśla idącą chodnikiem dziewczynkę. Trawa, chodnik, drzewa nie przytłaczają jej, stanowią tylko tło. Zdjęcie jest czytelne. Wzrok odrazu zatrzymuje się na Natalce, a potem wędruje do góry, do drugiego planu, aby dokończyć oglądanie zdjęcia.

Jeśli ten artykuł był dla Ciebie wartościowy, zobacz mój ebook „Jak robić piękne zdjęcia telefonem małym dziewczynkom'”. Znajdziesz w nim wiele cennych informacji jak robić piękne zdjęcia telefonem dziecku i swojej codzienności.