Wysokość, na jakiej trzymacie telefon w rękach podczas robienia zdjęć dziecku ma olbrzymie znaczenie. Dorośli są znacznie wyżsi od dziecka i zdjęcia zrobione z ich wysokości wychodzą dziwnie i nienaturalnie. Dlaczego tak jest, co na to wpływa i z jakiej wysokości robić zdjęcia dziecku? Na konkretnych przykładach postaram się to dokładnie wytłumaczyć w dzisiejszym artykule.

Zniżcie się

Róbcie zdjęcia z poziomu oczu swoich dzieci. Usiądźcie, przykucnijcie, a wtedy zdjęcie wyjdzie naturalne i unikniecie dysproporcji w sylwetce dziecka. Fotografowanie dzieci z wysokości osoby dorosłej sprawia, że głowa dziecka może wyjść na zdjęciu zbyt duża w porównaniu z resztą ciała. Takie zdjęcie nie wygląda dobrze i pokazuje dominację osoby dorosłej nad dzieckiem.

Dzieci są małe, dlatego najlepiej podchodzić blisko, żeby pokazać wyraźnie twarz. Telefon najlepiej ustawić w odległości około
1-2 m.

Zobacz przykłady i porównaj zdjęcia

Zdjęcie zrobione z wysokości osoby dorosłej

Zdjęcie zrobione z poziomu twarzy dziecka

Na zdjęciu zrobionym z wysokości mojej klatki piersiowej Natalka wyszła malutka, jakby tonęła na fotelu. Dzieci są mniejsze od dorosłych, a taka perspektywa jeszcze bardziej to podkreśliła. Z takiej wysokości nie widać wyraźnie twarzy Natalki. Całość wygląda nieładnie i nieciekawie.

Zdjęcie drugie zrobiłam kucając. Dostosowałam ułożenie telefonu do poziomu oczu Natalki. Podeszłam dość blisko, aby twarz Natalki wyszła wyraźnie. Oglądając to zdjęcie ma się odczucie, że jesteśmy twarzą w twarz. Dzięki temu relacja jest na równi i odbiór zdjęcia jest bardzo pozytywny.

Zdjęcie zrobione z wysokości osoby dorosłej

Zdjęcie zrobione na wys. bioder osoby dorosłej

Na zdjęciu, które zrobiłam z poziomu mojej klatki piersiowej Natalka wyszła malutka i zbyt mocno z góry. Przy tacie trochę się gubi na tym zdjęciu. Nie wygląda to dobrze.

Zdjęcie, które zrobiłam z poziomu bioder taty wyszło znacznie lepiej. Taka wysokość sprawiła, że oboje wyszli dobrze. Jeśli zdjęcie zrobiłabym z poziomu oczu Natalki, tata wyszedłby wtedy nienaturalnie wysoki. Oglądając to zdjęcie ma się wrażenie, że relacja taty i córki jest na równi i odbiór zdjęcia jest bardzo pozytywny.

Zdjęcie zrobione z góry

Zdjęcie zrobione kucając

Na zdjęciu zrobionym z góry Natalka musiała patrzeć się w górę, żeby nawiązać ze mną kontakt. Powodowało to jej nienaturalne, zdziwione miny. Głowa wyszła zbyt duża w stosunku do reszty ciała, jest na pierwszym planie, a tułów zupełnie zasłania nogi. Sylwetka wygląda na zniekształconą. Zdjęcie ma nieprzyjemny odbiór, pokazuje dominację osoby dorosłej nad dzieckiem.

Drugie zdjęcie zrobiłam kucając na trawce. Atmosfera odrazu zrobiła się przyjemna i Natalka poczuła się komfortowo. Sylwetka wyszła naturalnie. Zdjęcie ma pozytywny odbiór.

Zdjęcie zrobione z góry

Zdjęcie zrobione kucając

Na zdjęciu, które zrobiłam stojąc, Natalka patrząc w górę znowu robiła niezbyt zadowolone miny. Obie czułyśmy się niekomfortowo w takim ułożeniu.

Na zdjęciu, do którego przykucnęłam, Natalka zrobiła się radośniejsza. Mogłyśmy ze sobą normalnie spędzać czas. Oglądając to zdjęcie ma się odczucie, że jesteśmy ze sobą twarzą w twarz.

Zdjęcie zrobione z góry

Zdjęcie zrobione siedząc

Robiąc zdjęcie z góry trochę ciężko jest zapanować nad kompozycją. Z takiej perspektywy tłem stała się głównie trawa widoczna z góry. W przypadku drugiego zdjęcia, które zrobiłam siedząc na trawie, tłem jest naturalny widok – drzewa razem z trawą. Wygląda to przyjemnie i naturalnie.

Jeśli ten artykuł był dla Ciebie wartościowy, zobacz mój ebook „Jak robić piękne zdjęcia telefonem małym dziewczynkom'”. Znajdziesz w nim wiele cennych informacji jak robić piękne zdjęcia telefonem dziecku i swojej codzienności.